Psalms 104

PSALM 104

The LORD Creates the Earth in Wisdom

ψαλμός τω Δαυίδ

1ευλόγει η ψυχή μου τον κύριον κύριε ο θεός μου εμεγαλύνθης σφόδρα εξομολόγησιν και μεγαλοπρέπειαν ενεδύσω 2αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον εκτείνων τον ουρανόν ωσεί δέρριν 3ο στεγάζων εν ύδασι τα υπερώα αυτού ο τιθείς νέφη την επίβασιν αυτού ο περιπατών επί πτερύγων ανέμων 4ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα 5ο θεμελιών την γην επί την ασφάλειαν αυτής ου κλιθήσεται εις τον αιώνα του αιώνος 6άβυσσος ως ιμάτιον το περιβόλαιον αυτού επί των ορέων στήσονται ύδατα 7από επιτιμήσεως σου φεύξονται από φωνής βροντής σου δειλιάσουσιν 8αναβαίνουσιν όρη και καταβαίνουσι πεδία εις τόπον ον εθεμελίωσας αυτά 9όριον έθου ο ου παρελεύσονται ουδέ επιστρέψουσι καλύψαι την γην 10ο εξαποστέλλων πηγάς εν φάραγξιν αναμέσον των ορέων διελεύσονται ύδατα 11ποτιούσι πάντα τα θηρία του αγρού προσδέξονται όναγροι εις δίψαν αυτών 12επ΄ αυτά τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσει εκ μέσου των πετρών δώσουσι φωνήν 13ποτίζων όρη εκ των υπερώων αυτού από καρπού των έργων σου χορτασθήσεται η γη 14ο εξανατέλλων χόρτον τοις κτήνεσι και χλόην τη δουλεία των ανθρώπων του εξαγαγείν άρτον εκ της γης 15και οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου του ιλαρύναι πρόσωπον εν ελαίω και άρτος καρδίαν ανθρώπου στήριζει 16χορτασθήσονται τα ξύλα του πεδίου αι κέδροι του Λιβάνου ας εφύτευσας 17εκεί στρουθία εννοσσεύσουσι του ερωδιού η κατοικία ηγείται αυτών 18όρη τα υψηλά ταις ελάφοις πέτρα καταφυγή τοις χοιρογρυλλίοις 19εποίησε σελήνην εις καιρούς ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού 20έθου σκότος και εγένετο νυξ εν αυτή διελεύσονται πάντα τα θηρία του δρυμού 21σκύμνοι ωρυόμενοι του αρπάσαι και ζητήσαι παρά τω θεώ βρώσιν αυτοίς 22ανέτειλεν ο ήλιος και συνήχθησαν και εις τας μάνδρας αυτών κοιτασθήσονται 23εξελεύσεται άνθρωπος επί το έργον αυτού και επί την εργασίαν αυτού έως εσπέρας 24ως εμεγαλύνθη τα έργα σου κύριε πάντα εν σοφία εποίησας επληρώθη η γη της κτίσεώς σου 25αύτη η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος εκεί ερπετά ων ουκ έστιν αριθμός ζώα μικρά μετά μεγάλων 26εκεί πλοία διαπορεύονται δράκων ούτος ον έπλασας εμπαίζειν αυτώ 27πάντα προς σε προσδοκώσι δούναι την τροφήν αυτών εις εύκαιρον 28δόντος σου αυτοίς συλλέξουσιν ανοίξαντός σου την χείρα τα σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος 29αποστρέψαντος δε σου το πρόσωπον ταραχθήσονται αντανελείς το πνεύμα αυτών και εκλείψουσι και εις τον χουν αυτών επιστρέψουσιν 30εξαποστελείς το πνεύμά σου και κτισθήσονται και ανακαινιείς το πρόσωπον της γης 31ήτω η δόξα κυρίου εις τους αιώνας ευφρανθήσεται κύριος επί τοις έργοις αυτού 32ο επιβλέπων επί την γην και ποιών αυτήν τρέμειν ο απτόμενος των ορέων και καπνίζονται 33άσω τω κυρίω εν τη ζωή μου ψαλώ τω θεώ μου έως υπάρχω 34ηδυνθείη αυτώ η διαλογή μου εγώ δε ευφρανθήσομαι επί τω κυρίω 35εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι ώστε μη υπάρχειν αυτούς ευλόγει η ψυχή μου τον κύριον